اصولاً جریان دانش در مراحل تصمیم سازی و تصمیمگیری دولت و نیز بخش خصوصی یک ضرورت انکارناپذیر است و در این راستا تحقق حضور دانشگاهیان یک نقطه عطف بسیار مهم است.
بر دانشگاه است که مسائل تولید و تجارت را شناسایی و راهحلهای رفع آنها را در دسترس قرار دهد. باور داشته باشیم که بخش عمدهای از ریشه مشکلات اقتصادی کشور در سطحینگری و عدول از اندیشه ورزی است.
به تحقیق انتظار جامعه از دانشگاهیان این است که به همت از تجزیهوتحلیل دادهها که امروزه به گستردگی نسبی در مقایسه با گذشته در تمام مناطق کشور وجود دارد، پرداخته و در تصمیمگیری اقتصادی به دولت و بنگاهها کمک کنند و در این راستا به سهم خود از بسترسازی علمی دریغ ننمایند.
فعالان اقتصادی سالهاست که مشکلات مبتلابه را اعلام و رفع آنها را پیگیری مینمایند، اما به نتیجه لازم نمیرسند. در این میان از دانشگاه و دانشگاهیان انتظار میرود تا مسئله یابی نموده و با تعریف مسائل و ارائه راهحلهای عملیاتی دولت و بخشهای تولید و تجارت را در رفع مشکلات اقتصادی یاری رسانند.
در فضای موفق دانشگاهی جوامع پیشرفته، هرگز فعالیت اساتید منحصر به حضور در کلاس و صرفاً پرداخت سیستماتیک به ارائه مطالب در قالب درسنامهها نمیشود؛ بلکه اساتید با احساس تعهد اجتماعی به رصد مستمر محیطهای علمی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه پرداخته و در انعکاس یافتهها در سطوح مختلف دریغ نمینمایند.
حضور مؤثر و فرهیخته اساتید و مدرسین دانشگاهی دلسوز و دارای دغدغه «بهرهوری علم» در پراکنش اطلاعات مبتنی بر دانستههای علمی مورد انتظار جامعه است، امری الهی بهمثابه پرداخت زکات علم و این گوشهای است از مسئولیت اجتماعی اساتید و حتی دانشجویان بهویژه دانشجویان دورههای کارشناسی ارشد و دکتری. از اساتید و اندیشهورزان این انتظار میرود تا با نگاه به مسئولیت اجتماعی خود با بررسی مباحث و شاخصهای پایش سیاستهای اجرایی به تحقق برنامههای عملیاتی کمک کنند؛ بنویسند، گفتوگو کنند و دانستههای خود را در سطح جامعه منتشر نمایند. درست است که جایگاه اصلی آنها آموزش، پرورش و پژوهش درون دانشگاهی است، اما در راستای فرهنگسازی تولید و تجارت بهرهور در جامعه باید به گفتمان فراگیر ورود مستمر داشته باشند. در این زمینه نهتنها از ظرفیتهایی مانند نشریات درون دانشگاهی بلکه از مطبوعات و وسایل ارتباطجمعی نیز استفاده نمایند.
نهادسازیها در رشد اقتصادی کشورهای پیشرفته اثرات بیبدیلی داشته و دارد. اساتید میتوانند به مدد دانش و مطالعات علمی خود در نهادسازی و نشان دادن راههای رشد آنها که لاجرم در رشد و توسعه اقتصادی اثربخش است، به جامعه اقتصادی یاری رسانند.
حضور فعال دانشگاهیان در وسایل ارتباطجمعی بهویژه نشریات اقتصادی منطقهای یک ظرفیت جدی در مسیر موفقیتهای اقتصادی است و خود سوای اینکه یک مشارکت اجتماعی مؤثر تلقی میشود، میتواند رهنمون مشارکت اجتماعی آحاد جامعه بوده و چگونگی وضع موجود را به چالش کشیده و توسعه روزافزون آن را ارزیابی و گزارش کند. همه میدانیم که زبان علم بهویژه گفتوگو بین اهالی علم بهترین عامل در توسعه پایدار است، اما نتایج آن باید در سطوح مختلف جامعه اعم از سیاستگذاری، عمل، نظارت و سطح عمومی منتشر شود وگرنه فرصتی به بار نخواهد آمد تا به دانستههای بهرهور رسید.
در دانشگاههای نسل چهارم امروزه جهان، اساتید از اعمال رسالتهای اجتماعی در کنار دیگر رسالتهای خود غافل نیستند. عمل به رسالتهای دانشگاهی قطعاً در چگونگی حضور اساتید و مدرسین بهویژه در تعهد به اعمال مسئولیتهای اجتماعی آنها رنگ و جلا میگیرد. تلاش اندیشمندان برای برداشتن گامهای مؤثر در عمل به رسالت و مسئولیتهای اجتماعی خود در جهت تحقق رونق تولید حائز اهمیت فراوان است.
مسلماً یکی از جنبههای رسالت اجتماعی دانشگاهیان کمک به «تأمل گرایی» در جامعهای است که در آن زندگی میکنند و این خود موجب ارتقاء تصویر دانشگاه در جامعه است. حضور جدی دانشگاهیان در جراید اقتصادی استان، امکان انتفاع کسبوکارها، انجمنها و تشکلهای محلی از نظرات و رهیافتهای آنها را فراهم میکند و در توسعه و ارتقاء دانش و فرهنگ عمومی جامعه بسیار تأثیرگذار خواهد بود.
«فصلنامه سپهر اقتصاد کرمان» که در سطح مراجع تصمیمگیری کشوری و استانی، دانشگاهها، اتاقهای بازرگانی در کشور، تشکلهای اقتصادی، آحاد فعالان اقتصادی استان و … در اختیار قرار میگیرد در حد خود، باب تبادل نظرات و تعاطی افکار و اندیشهها در امور اقتصادی را در پی تعریف مسائل بازکرده است و از دانشگاهیان بهویژه اساتید دانشگاههای استان انتظار گشادهدستی در حضوری تعیینکننده دارد.