سیاست‌زدگی ادارات دولتی

پیامدهای سیاست زدگی افراطی

1- شیوع استفاده از انعام مدیریتی: امتیازاتی وجود دارد که مدیران سیاسی بروکراسی به هم‌حزبی‌های درون بروکراسی یا وفاداران بروکراتیک خود در بروکراسی اعطا می‌کنند. مبالغی تحت عنوان اضافه‌کار، وام‌های مسکن، خرید خودرو، ازدواج، اعزام به سفرهای خارج از جمله انعام‌های مدیریتی است که در سازمان‌های دولتی رایج است.
2- شیوع چاپلوسی: وقتی ملاک خوبی یا شایستگی از دریچه عینک مدیر سیاسی باز تعریف می‌شود و تنها معیار بزرگی سازمانی و حرفه‌ای افراد در سازمان تبعیت پذیری بی‌چون‌وچرا از مافوق سیاسی – مدیریتی است و تنها راه پیشرفت توصل به «کرنش گری سازمانی» و «تعظیم مدیریتی» است از این رو سیاست زدگی در سازمان‌ها نوعی فرهنگ چاپلوسی را تبلیغ می‌کند.
3- تزریق کینه‌جویی: ترویج کینه جویی در روابط بین کارکنان دچار نوعی «عمل تقابلی» می‌شود؛ یعنی کینه‌جویی به حالت ذهنی و روحی اشاره دارد که در آن حالت، افراد تلاش می‌کنند در برابر هر نوع برخورد منفی عمدی یا سهوی طرف مقابل، جبران یا مقابله به مثل نمایند. هر نوع نقد (منصفانه و غیرمنصفانه) عواقبی دارد. لذا دو نوع کینه در روابط هیئت حاکمه جدید سازمانی (بر اثر تحولات سیاسی) و بدنه سازمان شکل می‌گیرد: الف) – کینه حزبی و سیاسی ب)- کینه‌جویی سازمانی
4- ارج نهادن مضاعف نوآوری (به هر بهایی): وقتی رقابت‌های حزبی و سیاسی چتر خود را بر اعضاء و جوارح سازمان می‌گستراند. هر مدیری برای «بزرگ جلوه دادن مدیریت» خود از یک‌سو و برجسته کردن «عملکرد باندی و قومی» از سوی دیگر تلاش می‌کند تحولاتی در وب ساختاری، فرایندی، رفتاری و… سازمان ایجاد کند و از این طریق «نوآوری‌هایی» را در بطن و تصویر سازمان حک کند که به عنوان «یادگاری مدیریتی» آن مدیر در تاریخچه و حافظه مدیریتی آن سازمان، حداقل برای مدتی بماند.
5- آشناسازی، خانواده محوری، باندگرایی و فامیل دوستی سازمانی: یکی از پیامدهای ناصواب سیاست زدگی بروکراسی تزریق آشنایان، افراد خانواده، افراد باندی، حزبی، نژادی، قومی و همین‌طور اعضای فامیلی به درون ارکان کلیدی و غیرکلیدی سازمانی است. وقتی چنین افرادی بر مسند مدیریت سازمان می‌نشیند تلاش می‌کنند مسند قدرت را با سازوکارهایی حفظ کنند. برای تحقق این هدف باید عملکرد خود را افزایش دهند که یکی از راه‌های تحقق این هدف تزئینی بروکراسی است که سازوکار کنترلی گماشتن افرادی مطمئن در پست‌های کلیدی است.
6- قوانین حزبی: یکی دیگر از پیامدهای منفی سیاست زدگی بروکراسی وضع قوانین و مقرراتی است که دستگاه حاکم تلاش می‌کند متناسب با هم پیمانان و دوستداران حزبی و مدیریتی شان باشد؛ در چنین شرایطی هدف ارضای نیازهای اقوام آشنایان و فرزندان است تا طبقه شهروندان.
7- رواج سکوت سازمانی: بسیاری از کارکنان ترجیح می‌دهند با توجه به اشراف بر مسائل کلیدی و سیاه‌چاله‌های سازمانی و راه برون‌رفت از مخمصه عملکردی به جای اظهارنظر سکوت اختیار کنند تا منجر به کینه‌جویی مافوق نشود.