در تاریخ بشریت آنچه که یکسان نبوده و نیست احوال روزگار است. نه غم مانده و نه شادی همیشگی بوده است. مستمندان در حالی با فقر و نداری زیستهاند که در نقطهای دیگر از کره خاکی ثروتمندان در آسایش کامل سر بر بالین گذاشتهاند، همزمان در محلی دردمندان در تبوتاب زخم زمان بودهاند و در جایی دیگر توانمندان در جنبوجوش ایام به سر بردهاند، قهر طبیعت در لحظهای هماهنگ چشمان عدهای را گریانده و آغوشش را برای برخی گشوده و این چرخه همیشه بوده، هست و خواهد بود؛ اما آنچه که در این بین ماندگار شده، به زندگی زیبایی بخشیده، انسانیت را معنا کرده و باعث شده گردش دوران همچنان ادامه داشته باشد، مهر و عطوفت و مهربانی آدمیان بوده است، آنجا که توانمندان به یاری دردمندان شتافتهاند، ثروتمندان دستان نیازمندان را گرفتهاند و آنها که در آرامش و آسایش بودند برای گرفتاران در بلایای طبیعت آستین بالا زدهاند.
این قبیل اقدامات ارزنده و ماندگار هیچگاه به نام قشر خاصی سند نخورده است، از مردم عادی جامعه گرفته تا فعالان اقتصادی، کسبه بازار، هنرمندان، ورزشکاران و… همه و همه گوشهای از کارنامه زندگیشان به نام کار خیر، عامالمنفعه و… زرکوب شده است.
فعالان اقتصادی و اتاق کرمان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و هر بار که جامعه نیازمند یاری آنان بوده، گامی به وسعت توانشان برداشتهاند. از کمک به هموطنان در موقعیتهای مختلف مانند زلزله، سیل و شیوع بیماری گرفته تا کمک به تأمین زیرساختهای آموزشی، علمی، پزشکی و مذهبی کشور و حتی کمک به دولت و حکومت در هنگامه جنگ، تحریم و… هیچگاه پا پس نکشیدهاند و با کمی دقت در جایجای استان به حک شدن مُهر مهروزی و مردمداری ایشان پی میبرید، اما در اواخر دوره هشتم فعالیت هیئت نمایندگان اتاق کرمان، انجام اینگونه اقدامات توسط اتاق شکل جدیدی به خود گرفت و داستان آن از زلزله کرمانشاه آغاز شد. در آن بحبوحه درد و غم و احساس، منطق امدادرسانی کمتر دیده میشد. بسیاری نمیدانستند چهکاری باید انجام دهند، نیازمندیها منطقه چیست، چگونه باید مایحتاج را ارسال کنند، سیستم توزیع چگونه است و هزاران پرسش و ایراد دیگر. اتاق تصمیم گرفت کمیسیونی به نام مسئولیتهای اجتماعی تشکیل تا نقشه راه مشخصی برای این موضوع و اینگونه فعالیتها تدوین شود. اهداف مشخص، مسیر روشن، اقدامات یکپارچه، برنامهها مدون، فکرها همافزوده و توانها یکی شود تا نتیجهای بهتر و بازخوردی بیشتر کسب شود. از همین رو برنامههای اتاق در زمینه مسئولیت اجتماعی از همان روزها شکیلتر شد که در ادامه به برخی از آنها میپردازیم.
زلزله کرمانشاه
در اولین روزهای پس از زلزله کرمانشاه، اتاق کرمان با همکاری فعالان اقتصادی نسبت به نیازسنجی کالاهای موردنیاز از طریق اتاق کرمانشاه اقدام کرد. در آن روزهای حزن و اندوه، کمبود پوشاک و خوراک حرف اول را میزد. پس محمولههایی شامل کنسروجات، لبنیات، پوشاک، لوازم بهداشتی و خرما به مناطق زلزلهزده ارسال شد. در ادامه، نیاز مردم به سمت امکانات بهداشتی و اسکان بود، پس مخازن آب، پتو، پلاستیک و وسایل گرمایشی، در دومین محموله به کرمانشاه ارسال شد. در گام سوم نیز اتاق کرمان برای تهیه و ارسال کانکس اسکان، کانکسهای سرویس بهداشتی و حمام اقدام کرد و در نتیجه تعداد 50 عدد کانکس در محل تحویل داده شد. در مجموع میزان کمکهای اتاق به کرمانشاه حدود هشت میلیارد ریال برآورد شد.
سيل سيستان و جنوب كرمان
فروردین 99 بود که سیلی ویرانگر، سیستان و بلوچستان و بخشهایی از جنوب کرمان را درنوردید. شاید یکی از بزرگترین تفاوتهای زلزله و سیل در امدادرسانی باشد. سیل که میآید شرایط برای کمکرسانی سختتر میشود، دسترسی به راهها غیرممکن میشود و امکان ارسال کالا بهشدت سخت است. با این وجود اتاق کرمان همانند گذشته به توان فعالان اقتصادی تکیه کرد. در گام اول، پتو، مواد شوینده و ضدعفونیکننده و بستههای غذایی در جنوب کرمان توزیع شد. سیل که ویرانیهای بسیاری برجا گذاشته بود، میطلبید که برخی اماکن بازسازی شود، پس ساخت سرویس بهداشتی و خرید لوازمخانگی از جمله یخچال، اجاقگاز و کولر در دستور کار قرار گرفت. در مجموع کمکهای اتاق به این مناطق، مبلغ 4 میلیارد و 400 میلیون ریال برآورد میشود.
مبارزه با ویروس کرونا
ويروس كرونا اسفند 99 در کشور شیوع پیدا کرد. بیماری عجیبی که در سرعت و شدت سرایت عجیبترین نوع بیماری در تاریخ بود. رعب و وحشت در جامعه حکمفرما شد، باید هر نوع ارتباط با دیگری قطع میشد و این موضوع مستلزم تعطیلی کامل کشور بود، اما زیرساختها و قدرت اقتصاد ایران این اجازه را نمیداد، لاجرم دوباره موعد خودنمایی خیّران فرا رسیده بود. اتاق كرمان نیز همانند گذشته باید در اين زمينه به ايفاي نقش خود در قبال جامعه يعني انجام «مسئوليت اجتماعي» بپردازد.
اتاق كه در بحرانهاي گذشته از جمله زلزله كرمانشاه، سيل لرستان، سيل سيستان و جنوب كرمان و همچنين مشاركت در طرحهاي عامالمنفعه نظير ساخت مدرسه و… بسیار تجربهاندوزي كرده بود، با توجه به تخصصی بودن این مورد، در همان روزهاي ابتدايي به منظور يكپارچگي و انسجامبخشی به فعاليتها، نسبت به تشكيل «ستاد مبارزه با ويروس كرونا» اقدام كرد و در اولين گام، فعالان اقتصادي براي مشاركت در پيشگيري از شيوع اين بيماري فراخوانده شدند.
دوباره موعد تلاش و خدمت براي كشور، استان و همنوعان بود، اعضاي اتاق با محوريت اين مجموعه به ياري جامعه شتافتند و البته برخي فعالان و بنگاههاي اقتصادي به طور مستقیم به ميدان آمدند و کمکهای نقدی و غیرنقدی خود را به مراجع مربوطه از جمله بیمارستانها، دانشگاههای علوم پزشکی و… ارائه دادند. نتيجه اينكه، در مجموع، ميزان كمكهاي مستقيم و غيرمستقيم فعالان و بنگاههاي اقتصادي مبلغ 339 میلیارد و 164 میلیون و 956 هزار و 612 ريال برآورد شد كه از محل اين وجوه، بخشي در قالب كمكهاي نقدي و بخشي در قالب خريد 16 دستگاه ونتيلاتور با تجهيزات، 4 دستگاه بايپپ، 10 دستگاه ساكشن، 5 تخت آي سي يو، 109 هزار و 690 عدد ماسك، 379 هزار عدد دستكش، 26 هزار دست لباس کادر درمان و همچنين اقلامي مانند پرکلرین و مایع ضدعفونیکننده، لوازم تجهيز نقاهتگاه (نظير پتو، بالش و…) و همچنین برخي اقلام آزمايشگاهي و بيمارستاني (همچون ماشين لباسشويي، سواپ استخراج، کیت و…) به دانشگاههای علوم پزشکی استان تحویل دادهشده تا بر حسب نياز و تشخيص در بیمارستانها و مراکز درمانی توزیع شود.
همچنين در راستاي كمك به قشر آسيبپذير جامعه و نيز پيشگيري از افزايش تردد در جامعه در روزهاي پيك اين بيماري، 14 هزار و 100 عدد بسته حمايتي بين خانوادههاي نيازمند توزيع شد.
لازم به ذكر است بسياري از اين اقدامات با تسهیلگری مستقيم اتاق صورت پذيرفت كه واردات لوازم و تجهيزات موردنیاز و راهاندازي پنج كارگاه دوخت لباس كادر درمان با همكاري فني و حرفهاي و آموزشوپرورش و يا همكاري با مركز بهداشت در اجراي هرچه بهتر طرح فاصلهگذاري اجتماعي از جمله آن است. همچنين پيگيري دريافت كمكهاي ملي از محل اتاق ايران و كمپين «نفس» همانند تبسنج، ماسك، بستههاي حمايتي و لباس كادر درمان توسط اتاق كرمان انجام شد.