در جهان کنونی یکی از مباحث مورد اختلافنظر اندیشمندان و نظریهپردازان مفهوم توسعه است. توسعه یک اتفاق بیرونی و برآمده از جامعه نیست، توسعه یک روند است که بر پایه انسان و فعالیتهای هدفمند وی بنا نهاده شده است. آموزش، بویژه آموزش دوران کودکی و نوجوانی، سنگ بنا و سکوی توسعه در هر کشوری محسوب میگردد.
ساخت مدرسه از فراگیرترین و شناختهشدهترین ابعاد حضور بخش خصوصی در مسئولیت اجتماعی خود در ایران است. آنچنانکه تاکنون هزاران مدرسه به همت نیکوکاران این مرزوبوم در سراسر میهن ساخته شده است؛ بنابراین ساخت مدرسه میتواند نقطه آغاز ملموس و مفهومی برای پویش همگن و همراه بخش خصوصی باشد.
در حال حاضر 107 هزار مدرسه در کشور موجود است که از این تعداد 30 درصد نیازمند نوسازی و بهسازی است.
به دیگر سخن، کشور ما ۴۰ میلیون مترمربع از استانداردهای حداقلی آموزشوپرورش عقب است و بیش از یک سوم مدارس موجود در کشور از استانداردهای مدرسهسازی فاصله جدی دارند. این مسئله نشان میدهد که با وجود رسیدن به مرحله چهارم توسعه، باید به مرحله اول توسعه برگردیم تا با رفع شکافهای آموزشی موجود میان مرکز و پیرامون، با سرعت بیشتری در مسیر توسعه قدم برداریم.
مطالعات مراجع معتبر از جمله بانک جهانی نشان داده است که اثر تحصیلات ابتدایی در توسعه بیش از دو برابر تحصیلات دانشگاهی است. این در حالی است که متأسفانه در کشور ما توسعه آموزشی نیز مسیر عکس را پیموده است. درحالیکه هنوز بسیاری از مناطق کشور نیازمند ساخت یا بازسازی دبستان هستند، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور بیش از نیاز موجود و آینده بوده و برخی از رشتهها یا مراکز دانشگاهی با کمبود متقاضی روبروست.
پویش «ایران من» محصول تفکر، تلاش و عزم بخش خصوصی ایران برای ایفای نقشی فعال، سازنده و مطالبهگرانه در نظام آموزشی کشور است که توسط تنی چند از جوانان و اعضای اتاقهای بازرگانی سراسر کشور در بخش خصوصی بنیان نهاده شده است. این حرکت در سال 1393 با احداث یک باب مدرسه کار خود را آغاز نمود و همین مدرسه، پایه و سرآغازی بر ساخت یکصد دبستان در مناطق کمبرخوردار کشور با نام «ایران من» از سوی بخش خصوصی کشور گردید.
«ایران من» معتقد است که محرومیت در ذهن ماست نه در محیط پیرامون ما و دیدگاه محروم ماندگی باعث از بین رفتن خلاقیت، رشد و عزم کودکان سرزمینمان خواهد شد. نگاه به ایجاد توسعه از بیرون، آفت عدم توسعهیافتگی و پسماندگی مناطق کمتر برخوردار ما است.
این پویش در مرحله نخست و با هماهنگی سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، ساخت ۱۰۰ باب مدرسه را در دستور کار قرار داد و در طول پنج سال گذشته موفق به ساخت و افتتاح 92 مدرسه در نقاط کمتر برخوردار شده و تعداد این مدارس در سال گذشته از 100 مدرسه بیشتر شده است. این موفقیت را مرهون حمایت کارآفرینان و فعالان اقتصادی و اهمیت دادن ایشان به مسئولیت اجتماعی هستیم. تمام این مدارس به نام «ایران من» نامگذاری گردیدهاند تا فارغ از نگاه قومی و مذهبی، علاقه به ایران را بیشازپیش در نسل آینده این سرزمین تقویت کنند. سرمایه مشترک ما ایرانی بودنمان است. ما باور داریم که کودکان پرشور و نشاطی که در جایجای کشور در این مدارس درس میخوانند، سازندگان آینده ایران ما هستند.
در «ایران من» در کنار ساخت کالبدی مدارس، فعالیتهایی در خصوص بهبود کیفیت آموزش و محتوای آموزشی، ایجاد حلقه اتصال با مرکز و دسترسی به آموزش نوین و امکانات بهروز برای کاهش شکاف معلمان و دانشآموزان، مهارتآموزی و توسعه درونزا، انجام شده است و در حال حاضر همسو با رسالت خود در شرایط کرونا در کنار دانشآموزان و ساکنان مناطق کمتر برخوردار کشور که به امکانات آموزش آنلاین دسترسی نداشتهاند ایستاده است و با راهکارهایی چون آموزش از راه دور به صورت آفلاین، حضور سفیران آموزشی داوطلب برای جبران بازماندگی دانشآموزان و شیوههای نوآورانه دیگر، مسئولیت خود را ایفا میکند.
ایران من در راستای همین فعالیتها در استان کرمان با ساخت سه مدرسه در سه منطقه فهرج، نرماشیر و جیرفت و نیز ساخت و تکمیل یک هنرستان 9 کلاسه در جیرفت همراه مردم این استان شد. از این چهار باب، مدرسه ایران ۹۲ در روستای حسینآباد فهرج با ۳۰۰ مترمربع فضای آموزشی و ۱۸۰۰ مترمربع محوطهسازی و اعتباری بالغ بر یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان و مدرسه ایران ۹۳ در روستای ملکآباد بخش روداب شهرستان نرماشیر در فضای آموزشی ۴۳۰ مترمربع و بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ مترمربع محوطهسازی و اعتباری بالغ بر یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان به بهرهبرداری رسیدند.
همگام با مراسم افتتاح این مدارس در جلسه مشترک با اعضای اتاق بازرگانی کرمان و موسسه مهرگیتی با نقش محوری ایران من بنیان ساخت 120 مدرسه در سطح این استان رقم خورد که امید است مایه پیشرفت و توسعه محلی مناطق مختلف استان گردد.
در کنار ساخت مدرسه، کمک به سرپرستهای خانوار نیازمند در شرایط کرونا با همراهی کمپین «نفس»، یکی از فعالیتهای جانبی برای این خوب مردمان بوده است.
ایران من معتقد است که همگان در مقابل ایجاد اتفاقهای خوب و روزهای روشن برای سرزمینمان مسئولیم و در کنار همه دغدغههای فردی و غیر فردی باید سهم بیشتری برای مسئولیت اجتماعی در مقابل این مرزوبوم قائل شویم.